فرافکنی امر پیچیده یی درناخودآگاه ماست.براساس آموزه های روان شناس بزرگ«کارل گوستاویونگ» هریک ازما دروجودخود بخشی به نام« سایه» داریم.این بخش،نماد تاریک ترین و ترس آورترین وجه ناخودآگاه ماست و تجلّی آن؛در فرافکنی.به بیان دیگر،هرآنچه راکه دروجودخود«نامطلوب» می یابیم به بیرون ازخویش نسبت می دهیم.
ترس،بزرگترین خوره ی روح ماست ولی همه ی ما آنرا انکار وترس وجودمان را سرکوب می کنیم.صدالبتّه این کارما؛ترس راازمیان نمی برد.فقط آنرا به گوشه یی از«ناخودآگاه» می فرستیم تا زمانی که فرصت کند ودوباره؛خودنمایی.....تا به کی می خواهیم در«رفتارهای فردی وجمعی» فرافکنی کنیم؟....
|